Bredase band Trackless maakt album dankzij schreeuwende en stampende fans (Dutch)

Freek de Swart, BredaVandaag
10 november 2014 | 14:28

BREDA – Hoe kan je als muziekband de banden met je fans verdiepen? Merchandise? Huiskameroptredens? Signeersessies? De Bredase band Trackless besloot het over een andere boeg te gooien en nodigde de eigen aanhang gewoon uit om mee te zingen op hun nieuwste album. Met als gevolg een hoop gestamp, gezang, plezier en een nieuwe plaat.

Eigenlijk doet de band haar naam geen eer aan. De weg naar de provisorische studio van Trackless in het schoolgebouw van KBS Joseph is namelijk met tal van naambordjes aangegeven. In de omgebouwde gymzaal wachten zevenendertig fans op wat komen gaat. De fans van de Folk/Pop Rockband zijn een opvallend gemêleerd gezelschap. Er zit een echtpaar bij die de 80 jaar al zijn gepasseerd, maar ook twee kleine meisjes uit de buurt die graag mee willen doen.

Leadzanger en songwriter van de band Luuk Paulussen staat bij de deur om de meezingers te begroeten. Hij is opgelucht met de opkomst. “Het is altijd spannend of er mensen afkomen op zo’n evenement. Met tien man was ik eerlijk gezegd ook wel tevreden geweest.” Producer Djuri Boot legt uit dat ze eerst van plan waren om het achtergrondkoor in te huren en dat geluid te stapelen. “We willen het geluid van een echte Schotse kroeg nabootsen, dan is zo’n koor eigenlijk net te zuiver. Toen kwamen we op het idee om onze fans uit te nodigen.”

Jon en Jeroen Brands zijn helemaal uit Hilversum gekomen om bij de opnames aanwezig te zijn. Ze volgen Trackless al vanaf het allereerste begin. Ze omschrijven de muziek als gevoelig en vrolijkmakend. Jon heeft vroeger ook in een bandje gespeeld, maar live optreden durfde ze nooit. “In die zin maak ik dat vandaag helemaal goed”, zegt ze lachend. Jeroen heeft daarentegen totaal geen zangtalent. “In de kerk zeiden ze vroeger al tegen me dat ik de psalmen maar moest opzeggen. Ik heb de band dan ook beloofd dat ik zal playbacken bij de opnames.”

Het idee van het nummer West Highland Way kwam volgens leadzangeres en songwriter Marinke Paulussen nadat ze deze route had gelopen in Schotland. “Je loopt daar de hele dag door het rauwe Schotse landschap, een beetje zoals je ook ziet in de film Braveheart. En ‘s avonds eet je dan in een Schotse pub waar ook vaak live muziek bij is. Die sfeer heeft ons enorm geïnspireerd.”

Wanneer de opnames beginnen blijkt dat de fans niet aan een, maar twee nummers mee mogen werken. En zo loopt de groep ineens serieus te marcheren alsof hun leven ervan afhangt. Gelijk stampen met de voeten blijkt moeilijker dan gedacht. Na het geloop is het tijd voor het echte werk. “Hey, Hey, walking the way”, zingen de fans keer op keer. Op de bank staat Boot als een volleerd dirigent te zwaaien met zijn lichaam. “Hoe harder jullie zingen hoe vetter het wordt!” houdt hij het koor voor.

Het zingen gaat boven verwachting goed. “Een one-taker!” roept bassist Patrick van der Linden opgewekt. Via de computer kunnen de zangers meteen horen hoe het dadelijk klinkt. Na de ‘Hey heys’ wil Boot ook nog een ‘Oe’ van het publiek horen, die hij ook krijgt. “Als je nog een Hatsjoe nodig hebt, laat je het maar weten”, roept iemand uit het koor.

Nadat de drummer zijn vergeten drumstel heeft opgehaald krijgen de fans een verrassingsconcert. Een beloning voor al het gezang en gestamp. Ook wordt meteen verklapt dat voor de volgende album ook een koor nodig is. “Hier oefen maar alvast mee!” zegt Paulussen. Waarna het nummer Pirates klinkt. Aan de reacties van het publiek te zien zal Trackless ook dan de gymzaal weer vol stromen met enthousiaste meezingers.

Klik hier voor het originele artikel met foto’s